Στις 28 Ιανουαρίου, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας ένα αφιέρωμα, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, με υπεύθυνους καθηγητές την κ. Κουκίου και τον κ. Καραγεωργίου. Συμμετείχαν, επίσης, με πολύ μεράκι στη διοργάνωσή του, η Δημοσιογραφική ομάδα του σχολείου με υπεύθυνη τη διευθύντρια κ. Παταπάτη, σε συνεργασία με τη χορωδία, της οποίας συντονίστρια ήταν η κ. Ορνιθοπούλου.
Οι μαθητές ενημερώθηκαν για τη σημασία του ολοκαυτώματος, άκουσαν ένα υπέροχο εβραϊκό τραγούδι από τη χορωδία και τέλος παρακολούθησαν την ταινία “La vita e bella”. Μία ταινία που τονίζει την παιδικότητα, τη μαγεία, τον έρωτα, το χιούμορ μέσα στη σκληρότητα του ρατσισμού, της διαφορετικότητας και του πολέμου. Ήταν μία καταπληκτική γιορτή με βαθύ νόημα και με την υπόσχεση να μην ξαναγίνει πότε κάτι παρόμοιο!
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ
Το Ολοκαύτωμα ήταν η συστηματική, γραφειοκρατική, κρατικά επιχορηγούμενη δίωξη και δολοφονία 6.000.000 Εβραίων από το Ναζιστικό καθεστώς και τους συνεργάτες του. Οι Ναζί πήραν την εξουσία στη Γερμανία τον Ιανουάριο του 1933. Πίστευαν πως οι Γερμανοί ήταν «φυλετικά ανώτεροι». Ισχυρίζονταν ότι οι Εβραίοι ήταν «κατώτεροι» και αποτελούσαν απειλή για την υποτιθέμενη Γερμανική, φυλετική κοινότητα. Η λέξη «Ολοκαύτωμα» σημαίνει κυριολεκτικά «πλήρως καμένη προσφορά θυσίας σε θεό».
Κατά την διαρκεια του Ολοκαυτώματος οι Γερμανικές αρχές στράφηκαν εναντίον και άλλων πληθυσμιακών ομάδων, που τους θεωρούσαν «φυλετικά\βιολογικά κατώτερους»: Ρομά, άτομα με αναπηρίες και ορισμένοι σλαβικοί λαοί (Πολωνοί, Ρώσοι και άλλοι).Άλλες ομάδες υπέστησαν διώξεις λόγω των πολιτικών φρονημάτων, της ιδεολογίας, όπως κομμουνιστές, σοσιαλιστές και μάρτυρες του Ιεχωβά.
Το 1933, ο Εβραϊκός πληθυσμός της Ευρώπης αριθμούσε πάνω από εννέα εκατομμύρια. Η πλειοψηφία των Ευρωπαίων Εβραίων ζούσε σε χώρες που βρίσκονταν κάτω από την κατοχή ή την επιρροή της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Μέχρι το 1945 οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους είχαν πλέον δολοφονήσει τα δύο τρίτα των Εβραίων της Ευρώπης στο πλαίσιο της «Τελικής Λύσης», της Ναζιστικής πολιτικής πρακτικής που αποσκοπούσε στην εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης.
Στα πρώτα χρόνια του ναζιστικού καθεστώτος, η Εθνική Σοσιαλιστική κυβέρνηση δημιούργησε στρατόπεδα συγκέντρωσης για τον εγκλεισμό πραγματικών και φανταστικών πολιτικών και ιδεολογικών αντιπάλων. Όλο και περισσότερο στα χρόνια πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, τα στελέχη της αστυνομίας φυλάκιζαν Εβραίους, Ρομά, και άλλα θύματα του εθνοτικού και φυλετικού μίσους σε αυτά τα στρατόπεδα. Για να γίνει δυνατή η συγκέντρωση και η στενή παρακολούθηση του εβραϊκού πληθυσμού, καθώς και για να διευκολυνθεί αργότερα η απέλαση των Εβραίων, οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους δημιούργησαν γκέτο, στρατόπεδα προσωρινής παραμονής και μεταφοράς, και στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας για τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του πολέμου.
ΠΗΓΗ: https://encyclopedia.ushmm.org
ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
