Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία μας δίνει την ευκαιρία να εστιάσουμε την προσοχή μας στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία, οι οποίοι έχουν όπως όλοι μας το δικαίωμα της πλήρους και ισότιμης συμμετοχής στο κοινωνικό σύνολο.
Στο πλαίσιο αυτής της μέρας, η δημοσιογραφική μας ομάδα επισκέφθηκε το Ειδικό Σχολείο Αλεξανδρούπολης με τη συνοδεία της διευθύντριας του σχολείου κ. Παταπάτη και της καθηγήτριας κ. Κιτσάτη. Ο διευθυντής του ΕΕΕΕΚ, το διδακτικό προσωπικό και οι μαθητές μάς υποδέχθηκαν με χαρά και μας φιλοξένησαν στο σχολείο τους για αρκετές ώρες. Τους ευχαριστούμε πολύ για τη θερμή τους υποδοχή, την ξενάγησή τους στους χώρους του σχολείου, την ενημέρωσή τους για τις δραστηριότητες που πραγματοποιούν και κυρίως για τη συμμετοχή μας σ΄ αυτές.
[box type=”info” align=”aligncenter” width=”600″ ]Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (International Day of Persons with Disabilities) γιορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου κάθε έτους και καθιερώθηκε το 1992 από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ με την υιοθέτηση του προγράμματος δράσης για τα ΑΜΕΑ, το οποίο οδήγησε στην υπογραφή της διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων αυτών στις 30 Μαρτίου 2007. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ (2014), γύρω στο ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από κάποιας μορφής αναπηρία, το 80% των οποίων ζει στις αναπτυσσόμενες χώρες[/box]
Οι εντυπώσεις μας
«Με τη δημοσιογραφική ομάδα επισκεφτήκαμε διάφορες αίθουσες του ειδικού σχολείου. Στην πρώτη αίθουσα που μπήκαμε οι καθηγήτριες μας έδειξαν πώς γίνεται το μάθημα της μυθολογίας. Αναπαραστήσαμε τους θεούς του Ολύμπου και βγήκαμε φωτογραφίες. Περισσότερη εντύπωση μας έκανε το εργαστήρι αγγειοπλαστικής, όπου δουλέψαμε κι εμείς με τον πηλό. Ευχαριστήθηκα με τα παιδιά που τραγουδήσανε τραγούδια και τα ένιωθαν, όταν τραγουδούσαν! Μας κεράσανε και χορέψαμε όλοι μαζί! Ήταν η καλύτερη μέρα» Κουράκη Βασιλική, Α2
«Μία απίστευτη μέρα! Δεν πίστευα ότι σ΄ αυτό το σχολείο τα παιδιά θα έχουν την ικανότητα να κάνουν τόσα πολλά πράγματα και να δημιουργούν με το χαμόγελο στα χείλη. Πραγματικά συγκινήθηκα! Κατάλαβα πως παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, είναι και αυτοί άνθρωποι και έχουν ειδικές ικανότητες. Θα ήταν καλό να γιορτάζουμε με αυτά τα παιδιά πιο συχνά και όχι μόνο την παγκόσμια ημέρα» Μωραΐτη Άννα, Γ1
«Περάσαμε πολύ ωραία. Γνωρίσαμε καινούρια άτομα και μιλήσαμε μαζί τους. Κάναμε κάποιες δραστηριότητες στην αρχή και στη συνέχεια τραγουδήσαμε με τα παιδιά που συμμετείχαν στη χορωδία του σχολείου. Μετά με τον κ. Βραχιόλογλου Στέλιο χορέψαμε και τραγουδήσαμε ακόμη πιο πολύ. Ήταν πολύ ωραία, θα ήθελα να ξαναπάω, ειδικά τη συγκεκριμένη μέρα. Βλέπαμε τέτοια χαρά από τα παιδιά, που συγκινούμασταν αμέσως. Δεν μπορώ να το περιγράψω περισσότερο. Μπορώ να πω μόνο πως ήταν τέλεια!» Δαστερίδου Μάγδα, Β1
«Στις 3 Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία, μετακινηθήκαμε με τη δημοσιογραφική ομάδα στο ειδικό σχολείο της πόλης μας. Εκεί μας ξενάγησαν στους χώρους τους και μας έδειξαν με ποιον τρόπο διδάσκουν τα παιδιά. Χορέψαμε, φάγαμε και περάσαμε υπέροχα όλοι μαζί. Μπορώ να πως ήταν πολύ ωραίο συναίσθημα το να βλέπεις τα παιδιά να χαίρονται πραγματικά και να χαμογελάνε μαζί σου!» Γεωργίτση Μαρίνα, Β1
«Οι εντυπώσεις μου από την επίσκεψή μας στο ειδικό σχολείο πολύ ωραίες! Μου άρεσαν όλα αυτά που κάναμε. Τα αντικείμενα από πηλό που δημιουργήσαμε, η δραματοποίηση με τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, που τραγουδήσαμε και χορέψαμε όλοι μαζί. Θα ήθελα να ξαναπάμε. Να ξανασυναντήσουμε τους φίλους μας και να ξαναχορέψουμε. Αυτή ήταν η καλύτερη μέρα!» Κυριακάκη Νικολέτα, Α2
“Στο ειδικό σχολείο ήταν πολύ ωραία! Τα παιδιά συνεργάστηκαν μαζί μας, χορέψαμε, τραγουδήσαμε και περάσαμε τέλεια!” Δημητρίου Δανάη, Α2
“Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες μάς εντυπωσίασαν, αφού τραγούδησαν και χόρεψαν μαζί μας. Κάναμε πολλές δραστηριότητες και γενικά περάσαμε τέλεια!” Κανελέτη Ιωάννα ? Αριάδνη, Α2
“Εμένα μου άρεσε που τα παιδιά αυτά μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα. Μου άρεσε που είχαν έμπνευση, δύναμη και πολύ πείσμα” Ρέστα Μαρία, Α5
“Αυτό που μου έκανε πιο πολύ εντύπωση είναι το ότι και οι καθηγητές και τα παιδιά ήταν τόσο δεμένοι μεταξύ τους! Σαν οικογένεια!” Χατζηκωνσταντίνου Μαρία, Α5
[Για τη δημοσιογραφική ομάδα, Μωραΐτη Άννα]
