Τους τελευταίους μήνες η πατρίδα μας αλλά και όλη η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει μία μεγάλη κρίση, καθώς έχει προσβληθεί από έναν ιό που ονομάζεται Κορωνοϊός. Ξεκίνησε από την Κίνα και εξαπλώθηκε με πολύ γρήγορους ρυθμούς και στις υπόλοιπες χώρες. Παράλληλα προκάλεσε αρκετά προβλήματα, όπως ότι στέρησε από πολλούς ανθρώπους τη ζωή, επέφερε μεγάλο οικονομικό μαρασμό, ενώ δεν υπάρχουν μέχρι και σήμερα ελεύθεροι θάλαμοι στα νοσοκομεία. Τα κρούσματα είναι πολλά και για αυτό χαρακτηρίστηκε πανδημία.
Ευτυχώς στην Ελλάδα η κατάσταση είναι καλύτερη. Τα μέτρα πρόληψης λήφθηκαν εγκαίρως και υπήρχε συνεργασία και συνέπεια από τους πολίτες. Εφόσον τα μέτρα ήταν «δρακόντεια και επίπονα», υπήρξαν επιπτώσεις στην προσωρινή καθημερινότητά μας, η οποία άλλαξε ριζικά.
Για έναν μαθητή/τρια η όλη κατάσταση που δημιουργήθηκε ήταν ιδιαίτερα πρωτόγνωρη και τον ανάγκασε να βιώσει ανάμεικτα συναισθήματα. Αρχικά, νιώσαμε φόβο και αγωνία για το τι θα συμβεί γύρω μας και στα αγαπημένα μας πρόσωπα, κάτι βέβαια που συνεχίζει να μας ανησυχεί. Συμβιβαστήκαμε με την ιδέα ότι πλέον δεν θα μπορούσαμε να απολαμβάνουμε τις βόλτες και τις δραστηριότητες μας και δείξαμε όλοι περίσσια υπομονή, αλλά υπήρξαν και στιγμές απόλυτης κούρασης και απογοήτευσης που έπρεπε να μείνουμε έγκλειστοι. Επίσης, οι περισσότεροι μαθητές χαρήκανε που θα έκλειναν τα σχολεία για κάποιες ημέρες, αλλά όλοι ευελπιστούσαμε ότι θα ήταν για λίγο διάστημα, κάτι το οποίο διαψεύστηκε σύντομα και η μια εβδομάδα διαδεχόταν την άλλη χωρίς να έχουμε μια σαφή απάντηση για το αν και πότε θα επιστρέψουμε στα θρανία. Όλο αυτό μας έκανε να χάσουμε την επαφή με τους φίλους μας, τους συμμαθητές μας, τους καθηγητές μας και γενικά την καθημερινότητα μας, μια καθημερινότητα που μας κούραζε, αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποιήσαμε ότι μας γέμιζε με χαρά, ζωντάνια και δύναμη. Έπειτα για πρώτη φορά κληθήκαμε να εφαρμόσουμε μια νέα μέθοδο διδασκαλίας, την εξ αποστάσεως, που ποτέ κανένας μας δεν είχε φανταστεί ότι θα γινόταν τόσο γρήγορα και άμεσα. Το γεγονός αυτό έκανε φανερή τη θέληση μας για επαφή με τα μαθήματα, τη γνώση και πόσο ανάγκη είχαμε αυτήν την επαφή μεταξύ μας.
Συνοψίζοντας, τα μέτρα σε αυτήν τη πανδημία, αφενός μας προστατεύουν, αφετέρου μας αλλάζουν την ρουτίνα και το πρόγραμμα. Ωστόσο είναι μία μπόρα και θα περάσει. Πρέπει να κάνουμε υπομονή για το καλό όλων μας.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Καραγιάννη Παρασκευή Α2