Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (3 Δεκεμβρίου) θεσπίστηκε και τηρείται διεθνώς από τα Ηνωμένα Έθνη από το 1992. Γιορτάζεται σε όλον τον κόσμο προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία.
Το σχολείο μας τιμώντας τη μέρα αυτή επισκέφτηκε, τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου,  το ειδικό σχολείο Αλεξανδρούπολης (ΕΕΕΕΚ, Ειδικό Γυμνάσιο, Ενιαίο Ειδικό Λύκειο) με αντιπροσωπεία 6 μαθητών της Γ’ τάξης, μίας μαθήτριας της Α’ τάξης,  και συνοδούς καθηγητές τους κ. Αλεξάνδρα Γκουλιάμα, φιλόλογο και κ. Κοσμίδη Ιορδάνη, τεχνολόγο. Ο μαθητής της Γ’, Βοσνίδης Χρήστος περιγράφει την υποδοχή ως «πολύ θερμή, καθώς μόλις μπήκαμε στον χώρο μας καλωσόρισαν και οι άνθρωποι που δούλευαν εκεί και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τα οποία ήταν πολύ ευγενικά και φιλικά προς τον καθένα από εμάς». Η πρώτη εντύπωση για τη Μαρία Ντάσκαρη (Α’ τάξη, Α4) ήταν περίπου η εξής : «μπαίνοντας μέσα στο μεγάλο κτήριο, παρατηρήσαμε έναν τεράστιο χώρο υποδοχής με πολλά χρώματα και γεμάτο παιδιά. Όλο το κτήριο στέγαζε περίπου 18 εργαστήρια…», ενώ ο μαθητής της Γ’, Δαλάτσης Χρήστος (Γ1), αναφέρει « ο χώρος ήταν πάρα πολύ όμορφος και ζεστός. Είχε πολλές αίθουσες για τα πάντα –κάτι που δεν περίμενα να δω…».
Τα παιδιά μας χωρίστηκαν σε «τμήματα και πήγαν σε διάφορες αίθουσες (μουσικής, γυμναστικής, μαθηματικών, γυμναστικής με όργανα) και παρακολούθησαν τη ροή ενός μαθήματος. Αν και ήμασταν προετοιμασμένοι για να δούμε παιδιά, με περίπλοκες αναπηρίες, που δε θα μπορούσαμε ούτε καν να συνεννοηθούμε χωρίς να δείξουμε αμηχανία, η εικόνα που είδαμε, ήταν τελείως διαφορετική. Ήταν παιδιά σαν κι εμάς, παιδιά στην ηλικία μας, παιδιά με κοινά ενδιαφέροντα, που απλά κάποια δυσκολία, εμπόδιζε τη μάθησή τους. (Μαντώ Βαφειάδη, Γ1).
Τα κορίτσια που παρακολούθησαν το μάθημα της γυμναστικής με όργανα παρατηρούν ότι «η αίθουσα γυμναστικής- είχε όργανα – και ήταν μικρή. Δυο παιδιά από το ειδικό γυμνάσιο κι εμείς παρακολουθήσαμε το μάθημα και δοκιμάσαμε τα όργανα. Αξίζει να σημειωθεί ότι μείναμε εντυπωσιασμένες και λίγο «μουδιασμένες» με το power plate».
Οι υπόλοιποι μαθητές μας μοιράστηκαν στα εργαστήρια ρομποτικής, το εργαστήρι γλώσσας, στην αίθουσα φυσικής, πληροφορικής, φιλολογικών μαθημάτων κλπ. Εντυπωσιάστηκαν κυρίως από τη βιωματική μεθοδολογία και από τη χρήση εμπειρικών παραδειγμάτων και μαθητοκεντρικής προσέγγισης στη διδασκαλία του κάθε μαθήματος, πράγμα που βρήκαν άκρως ενδιαφέρον και επιθυμητό ακόμη και για τις δικές τους τάξεις, γενικής αγωγής.
Η επίσκεψή μας έκλεισε με έναν υπέροχο διαγωνισμό karaoke, όπου η μαθήτρια της Α’ Ντάσκαρη Μαρία, απέσπασε κολακευτικά σχόλια και βαθμολογία 10 για την ερμηνεία της στο τραγούδι «Παραπονεμένα Λόγια». Το κέφι, όμως, άναψε για τα καλά όταν η μουσική άρχισε να παίζει μετά το τέλος του διαγωνισμού, σε ελεύθερες επιλογές των παιδιών, με άφθονο κέφι και χορό που γέμισε την αυτοσχέδια πίστα.
Εκτός από μάθημα, τραγούδι, χορό και κέφι η εκπαιδευτική οικογένεια του Ειδικού σχολείου μας επιφύλαξε κι άλλη μια έκπληξη. Έτσι, πριν την αναχώρησή μας, και αφού η ώρα σήμανε μεσημέρι, ήρθαν στην αίθουσα πιατέλες με hot dog και αναψυκτικά, ένα γεύμα που ετοίμασαν με γενναιοδωρία τα παιδιά που μας φιλοξένησαν. Όπως καταλαβαίνετε, όχι μόνο έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να ευχαριστηθούμε, αλλά και για να μας μείνει αξέχαστη η δραστηριότητα.
Φεύγοντας, με το σχολικό λεωφορείο που μας δάνεισαν για τη μετακίνησή μας, οι εντυπώσεις που πήραμε μαζί ήταν τελείως διαφορετικές από τις προσδοκίες που είχαμε πηγαίνοντας. Και για να πούμε την αλήθεια, οι αρχικές προσδοκίες μας ήταν ανάλογες των στερεοτύπων που κουβαλούσε ο καθένας από εμάς. Στερεότυπα που διαλύθηκαν με τη δύναμη της αλληλεπίδρασης και της επικοινωνίας μας μαζί τους…
v